Een Op De Drie A Vier Kinderen Is Al Allergisch!!

Met deze blog wil ik u veel informatie omtrent allergieёn geven. Ervaringen uitwisselen om kennis op te bouwen rondom allergieёn. Dit met als doel zelfhulp te creёren. Immers u kent uw kind of uzelf het beste. Om niet afhankelijk van anderen te zijn. Informatie met betrekking tot gezond wonen en gezond leven. Hypoallergeen en natuurlijk. Informatie met betrekking tot dieёten, allergieёn, oorzaken, klachten, mogelijkheden van behandelingen, innovatief en preventief. U inbreng is hierbij zeer belangrijk. Ik nodig u daarom uit om deel te nemen aan dit blog.

Mijn Achtergrond

Door mijn beide kinderen, Alex en Donata, die allebei allergisch waren kwam ik al vroeg met de problemen omtrent allergie in aanraking. Als baby was Alex meteen na de geboorte heel erg allergisch. Hij kreeg borstvoeding tot ruim twee jaar mede doordat het niet lukte om hem op de gewone voeding over te zetten. Op alles reageerde hij met ezceem en ontzettende jeuk, oa. op rijstebloem, de fruithapjes en groenten. De voeding hebben we heel voorzichtig, in kleine stapjes aan de hand van een dagboekje, onder begeleiding van een diëtiste uitgebreid. Hij kreeg een aangepast dieet. Stoffen waar hij niet tegen kon werden geëlimineerd.

Alex sliep erg slecht, werd bij het minste of geringste wakker en huilde erg veel. Lange wandelingen en zelfs autoritten om hem stil en aan het slapen te krijgen hebben we gemaakt. Het gaf veel stress en had tevens ook effect op je relatie en je gezin. Een ultieme test kun je het wel noemen. Wanhopig werd je er van en je voelde je soms zo machteloos. Mede door de vele zorgen. Het koste iedereen dan ook veel energie. Als je terug kijkt vraag je je af hoe je in hemelsnaam die beginjaren bent doorgekomen. Je werd echt geleefd hierdoor.

Alex is allergisch voor peulvruchten, vis, tomaat, paprika, kruiden oa. kaneel en peper, chocolade, koemelk, soja, en kleur- en conserveringsmiddelen. Van chocolade, kleur- en conserveringsmiddelen werd hij erg druk en hyper, leek hierdoor soms wel ADHD achtig. Ook reageerde hij op eten wat ik had gegeten tijdens de borstvoedingsperiode. Als baby had hij eens een nieuwe spijkerbroek gekregen. Nadat ik hem deze voor het eerst had aangetrokken begon hij ineens als een gek te krijsen en te rollen. Toen ik de broek weer uitdeed werd hij weer rustig. Bleek dat het kwam door de verfstoffen in de broek. Dat verwacht je toch niet. Of die keer toen we op vakantie waren en er vlakbij een koeienstal was. Door de ammoniaklucht verergerde zijn astma en werd hij zieker en zieker. Ook kreeg hij steeds meer jeuk en had last van zijn eczeem en allergieën. Een geweldige vakantie. Bij allergieën moet je daarom constant alert en attent zijn. Maar vooral op je gevoel en je ervaring afgaan. Vaak boven de goedbedoelde adviezen want jij kent hem immers het beste en weet hoe hij reageert.

Voor behandeling gingen we naar de huisarts en zochten tevens de alternatieve sector op. De medicijnen die de reguliere medische wetenschap geeft hebben veel bijwerkingen en onderdrukken mijns inziens de oorzaak waarna het op een dieper niveau weer naar buiten komt oa. in de vorm van astma. Je doet alleen wat aan symptoombestrijding en lost de oorzaak niet op. Via via kwamen we terecht bij een chinese dokter in Rotterdam. Deze schreef zalf voor op basis van kruiden. We schrokken ons lam toen we het bericht lazen in de krant dat deze dokter opgepakt was omdat hij hormonen in deze zalf stopte. De rede juist waarom we bij hem kwamen. Nu begreep ik ook de witte plekken op de huid van onze kinderen. Wat bedrogen voelden we ons. Helaas bevinden zich overal oplichters en fraudeurs. Hoezo eerlijke en oprechte zorgverlening.

Door de allergie zijn we veel bewuster geworden van de rotzooi en toxische stoffen die er in ons eten, leefmilieu, leefwijze, gezondheidzorg en samenleving zitten. Waar we ons helemaal niet bewust van waren. Door de allergie ben je genoodzaakt je gedrag, leefwijze, eetpatroon en omgeving helemaal aan te passen. Maar ook jezelf te informeren en te onderzoeken in relatie met ervaringen en reacties. Zo verergerde ik ook door mijn patronen en gedrag zijn manier van omgaan met zijn allergie en dus ook indirect zijn allergie. Toen ik me hier bewust van werd en verschillende andere patronen letterlijk bij mijn ouders, in ons gezin en bij onze kinderen, gecopieёrd zag worden werd het voor mij duidelijk dat ik dit niet wilde. Dat ik dit wilde doorbreken. Dit was voor mij de reden om Avatar te gaan doen. Om aan de slag te gaan met mezelf. Om eerlijk te zijn naar mezelf en naar de ander toe. Een zeer krachtige cursus in zelfontdekking, zelfopbouw en zelfrealisatie.

Als ik momenteel de berichten hoor dat een op de drie kinderen al allergisch zijn, dit aantal alleen maar stijgt, maak ik me grote zorgen. Nu Oosteuropa en het Oosten onze leefwijzen en voedingswijzen overnemen zie je daar de allergieёn in aantal snel toenemen. Veel te weinig wordt er stilgestaan tijdens de ontwikkeling van produkten bij het effect op onze gezondheid. Dit zou toch een eerste criterium moeten zijn. Kostprijzen, winsten en belangenverstrengeling spelen hier echter wel een belangrijke rol in.

Onze zorg voor onze volgende generatie en hun toekomst zou hierin toch voorop moeten staan. Zodat zij ook nog een menswaardig bestaan zullen hebben. Echter het is veelal kort door de bocht beleid zonder enige visie. De regering zou hier een veel duidelijkere rol in moeten spelen met strengere regelgeving waarbij gezondheid op de eerste plaats komt.

Innovatie, nieuwe technieken en een andere gezondheidzorg zijn hierbij wel noodzakelijk om een andere 21 eeuw te creeёren. GlobalCreativeEconomy biedt hierbij een grote kans. Een nieuwe manier van ondernemen. Het loslaten van oude systemen die niet meer werken. Uitgaan van nieuwe innovatieve ideeen en kansen. Elkaars kracht zien en versterken door samenwerking. Elkaar niet zien als concurrent maar als partner, waardoor er een een community ontstaat met alle voordelen en kansen van dien. Een mooie aanvulling hierbij is cradle to cradle.

Met vriendelijk groet,

Petra Meijer-Huibers

vrijdag 1 augustus 2008

Wild Van Snoep; Toch Over De Rooie Door Kleurstof


Eindelijk is daar het bewijs: kinderen worden inderdaad drukker door kleurstoffen en conserveermiddelen. Ook kinderen die van zichzelf rustig zijn.
Ervaren ouders hebben het bewijs misschien niet nodig, maar hier is het: kinderen worden inderdaad drukker van toevoegingen in snoep en frisdrank. “Bijna alle kinderen – hyperactief of niet – blijken gevoelig voor kunstmatige kleurstoffen en bepaalde conserveermiddelen,” vertelt de Britse kinderallergoloog John Warner.

Al vijfentwintig jaar wordt naar de relatie gezocht, met wisselende uitkomsten. De nieuwe studie is groter dan voorgaande studies, en neemt als eerste ook gewone kinderen mee. Warner zag in zijn onderzoek geen engeltjes die van een toverbal ineens over rooie gingen: “Het was meer dat alle kinderen een klein beetje drukker werden. Toch is het belangwekkend. Als je de scores omrekent, dan zorgt zo’n toename dat twee keer zoveel kinderen doorschieten in hun drukte, en de grens overschrijden waarboven het gedrag problematisch is. In een omgeving zonder toevoegingen zouden twee keer zo weinig kinderen echt nadeel ondervinden van hun hyperactiviteit.”

277 Driejarige peuters van het Isle of Wight deden mee aan het onderzoek, de helft van hen hyperactief, de andere helft niet. Hun ouders zorgden eerst dat die een week lang geen kleur- en conserveermiddelen binnenkregen. De tweede en vierde week kregen de peuters dagelijks een drankje, dat de ene week uit placebo bestond en de andere week uit een niet te onderscheiden drankje met flinke maar realistische hoeveelheden toevoegingen: kunstmatige kleurstoffen en het conserveermiddel natriumbenzoaat.
De effecten waren kennelijk niet dramatisch, want in het laboratorium zagen oplettende psychologen geen effect. “De ouders wel. Net als de kinderen en psychologen wisten ze niet welke week het drankje verrijkt was, maar in de verrijkte week noteerden praktisch alle ouders meer zenuwachtige bewegingen, spraakzaamheid, rusteloosheid en concentratieproblemen. Zowel bij de hyperactieve als bij de gewone kinderen,” vertelt Warner.

“Het is verrassend dat bijna alle kinderen erop reageren. Wel waren de ouders natuurlijk gefocusd op hyperactiviteit, en kleine verschillen vielen hen extra op. Daardoor rapporteerden ze misschien wat overdreven over de gróótte van de reactie.” Warner en collega’s willen daarom de experimenten herhalen op lagere scholen; dat is een natuurlijker omgeving dan het laboratorium, maar zonder de extra waakzame ouders.
Een opvallende vondst was dat veel kinderen in de week met verrijkte drankjes, meer last hadden van een verstopte neus of een loopneus. Op het eerste gezicht bevestigt dat de oude theorie dat hyperactiviteit een allergische reacties op toevoegingen is. Maar de huidige studie ontkracht dat. “Van alle kinderen hebben we vooraf hun allergische aanleg gemeten en die hield geen enkel verband met de hyperactieve reactie op additieven,” aldus Warner.

“Die kleurstoffen en conserveermiddelen werken kennelijk niet via een allergische reactie, en ik geloof sowieso niet dat kleurstoffen hyperactief gedrag veroorzaken, maar hooguit versterken. Daarvoor is hyperactiviteit veel te complex,” zegt Warner. “Maar misschien hebben ze een directe invloed op de neus. Het is denkbaar dat die kinderen moeilijker ademhalen en daardoor ’s nachts minder goed slapen, en dat daardoor de concentratie- en andere problemen ontstaan.”
Simone de Schipper

Warner van de University of Southampton werkte samen met het Asthma and Allergy Research Centre op het Isle of Wight.

B Bateman, J O Warner, E Hutchinson, T Dean, P Rowlandson, C Gant, J Grundy, C Fitzgerald en J Stevenson: The effects of a double blind, placebo controlled, artificial food colourings and benzoate preservative challenge on hyperactivity in a general population sample of preschool children. In: Archives of Disease in Childhood, vol. 89 p. 506-511 (juni 2004).

Geen opmerkingen: